در مورد چندین روش برای آزمایش راندمان موتور

راندمان یک شاخص مهم برای عملکرد موتور است. به ویژه توسط سیاست های حفظ انرژی و کاهش انتشار،موتورکاربران توجه روزافزونی به کارایی خود دارند. برای ارزیابی دقیق راندمان موتور، آزمایش نوع استاندارد شده باید انجام شود و از روش های تست بازده مناسب استفاده شود. با در نظر گرفتن یک موتور سه فاز ناهمزمان به عنوان مثال، سه روش اصلی برای تعیین بازده وجود دارد. اولین روش اندازه گیری مستقیم است که ساده و شهودی است و دقت نسبتا بالایی دارد، اما برای تجزیه و تحلیل عمیق عملکرد موتور برای بهبودهای هدفمند مناسب نیست. روش دوم، روش اندازه گیری غیرمستقیم است که به عنوان روش تجزیه و تحلیل ضرر نیز شناخته می شود. اگرچه موارد تست زیاد و وقت گیر هستند، مقدار محاسبه زیاد است، و دقت کلی کمی پایین تر از روش اندازه گیری مستقیم است، اما می تواند فاکتورهای کلیدی موثر بر راندمان موتور را آشکار کند و به تجزیه و تحلیل موتور کمک کند. مسائل مربوط به طراحی، فرآیند و ساخت برای بهینه سازی عملکرد موتور. آخرین روش محاسبه نظری است که برای شرایطی که تجهیزات آزمایش کافی نیست، اما دقت نسبتاً پایین است، مناسب است.

روش الفروش آزمایش مستقیم راندمان، روش ورودی-خروجی نیز نامیده می شود زیرا مستقیماً دو داده کلیدی مورد نیاز برای محاسبه بازده را اندازه می گیرد: توان ورودی و توان خروجی. در طول آزمایش، موتور باید تحت یک بار مشخص کار کند تا زمانی که افزایش دما تثبیت شود یا برای یک زمان خاص، و بار باید در محدوده 1.5 تا 0.25 برابر توان نامی تنظیم شود تا منحنی مشخصه عملکرد به دست آید. هر منحنی باید حداقل شش نقطه را اندازه گیری کند، از جمله ولتاژ خط سه فاز، جریان، توان ورودی، سرعت، گشتاور خروجی و سایر داده ها. پس از آزمایش، مقاومت DC سیم پیچ استاتور باید اندازه گیری شود و دمای محیط ثبت شود. هنگامی که شرایط اجازه می دهد، ترجیح داده می شود از سنسورهای اندازه گیری زنده یا تعبیه دما در سیم پیچ از قبل برای به دست آوردن دما یا مقاومت سیم پیچ استفاده شود.

نویسنده: زیانا