راندمان یک شاخص مهم عملکرد موتور است. به خصوص با سیاست‌های صرفه‌جویی در مصرف انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای،موتورکاربران توجه فزاینده‌ای به راندمان موتور خود دارند. برای ارزیابی دقیق راندمان موتور، باید آزمایش‌های استاندارد انجام شود و از روش‌های مناسب آزمایش راندمان استفاده شود. به عنوان مثال، با در نظر گرفتن یک موتور آسنکرون سه فاز، سه روش اصلی برای تعیین راندمان وجود دارد. روش اول، روش اندازه‌گیری مستقیم است که ساده و شهودی است و دقت نسبتاً بالایی دارد، اما برای تجزیه و تحلیل عمیق عملکرد موتور برای بهبودهای هدفمند مفید نیست. روش دوم، روش اندازه‌گیری غیرمستقیم است که به عنوان روش تجزیه و تحلیل تلفات نیز شناخته می‌شود. اگرچه موارد آزمایش زیاد و زمان‌بر هستند، مقدار محاسبه زیاد است و دقت کلی کمی پایین‌تر از روش اندازه‌گیری مستقیم است، اما می‌تواند عوامل کلیدی مؤثر بر راندمان موتور را آشکار کند و به تجزیه و تحلیل مسائل مربوط به طراحی، فرآیند و تولید موتور برای بهینه‌سازی عملکرد موتور کمک کند. روش آخر، روش محاسبه نظری است که برای موقعیت‌هایی مناسب است که تجهیزات آزمایش کافی نیستند، اما دقت نسبتاً کم است.
روش الفروش تست مستقیم راندمان، روش ورودی-خروجی نیز نامیده می‌شود زیرا مستقیماً دو داده کلیدی مورد نیاز برای محاسبه راندمان را اندازه‌گیری می‌کند: توان ورودی و توان خروجی. در طول آزمایش، موتور باید تحت بار مشخص شده تا زمانی که افزایش دما تثبیت شود یا برای مدت زمان مشخصی کار کند و بار باید در محدوده ۱.۵ تا ۰.۲۵ برابر توان نامی تنظیم شود تا منحنی مشخصه عملکرد به دست آید. هر منحنی باید حداقل شش نقطه، از جمله ولتاژ خط سه فاز، جریان، توان ورودی، سرعت، گشتاور خروجی و سایر داده‌ها را اندازه‌گیری کند. پس از آزمایش، مقاومت DC سیم‌پیچ استاتور باید اندازه‌گیری و دمای محیط ثبت شود. در صورت امکان، ترجیحاً از اندازه‌گیری زنده یا حسگرهای دما تعبیه شده در سیم‌پیچ از قبل برای به دست آوردن دما یا مقاومت سیم‌پیچ استفاده شود.
نویسنده: ضیانا
زمان ارسال: ۱۱ آوریل ۲۰۲۴