مدیریت چالش های دمای بلبرینگ و جریان شفت در سیستم های موتور بدون هسته

گرمایش یاتاقان یک جنبه ذاتی عملکرد آنها است. به طور معمول، یک یاتاقان به یک حالت تعادل حرارتی دست می یابد که در آن گرمای تولید شده برابر با گرمای تلف شده است، بنابراین دمای ثابتی را در سیستم یاتاقان حفظ می کند.

حداکثر دمای مجاز برای یاتاقان‌های موتور با توجه به کیفیت مواد و گریس مورد استفاده، 95 درجه سانتیگراد است. این محدودیت تضمین می کند که سیستم بلبرینگ بدون ایجاد افزایش دما در سیم پیچ های موتور بدون هسته، پایدار می ماند.

منابع اولیه تولید گرما در یاتاقان ها روانکاری ناکافی و اتلاف حرارت ناکافی است. در عمل، سیستم روانکاری بلبرینگ ممکن است به دلیل اشتباهات مختلف عملیاتی یا تولیدی دچار تزلزل شود.

مسائلی مانند فاصله ناکافی یاتاقان، اتصالات شل بین یاتاقان و شفت یا محفظه، می تواند منجر به حرکت نامنظم شود. ناهماهنگی شدید ناشی از نیروهای محوری؛ و تناسب نامناسب با اجزای مرتبط که روانکاری را مختل می کند، می تواند منجر به دمای بیش از حد یاتاقان در حین کارکرد موتور شود. گریس ممکن است در دماهای بالا خراب شود و از کار بیفتد که منجر به خرابی فاجعه بار سریع سیستم بلبرینگ موتور شود. بنابراین، کنترل دقیق بر تناسب و ترخیص قطعات در مراحل طراحی، ساخت و نگهداری موتور بسیار مهم است.

جریان شفت برای موتورهای بزرگ، به ویژه برای موتورهای ولتاژ بالا و فرکانس متغیر، یک خطر اجتناب ناپذیر است. این یک تهدید قابل توجه برای سیستم بلبرینگ موتورهای بدون هسته است. بدون کاهش مناسب، سیستم یاتاقان می تواند در عرض چند ثانیه به دلیل جریان شفت آسیب ببیند و در عرض چند ساعت منجر به از هم پاشیدگی شود. علائم اولیه این مشکل عبارتند از افزایش صدا و گرما یاتاقان، به دنبال آن خرابی گریس و مدت کوتاهی پس از آن، سایش یاتاقان که می تواند باعث گرفتگی شفت شود. برای رفع این مشکل، موتورهای پرقدرت ولتاژ بالا، فرکانس متغیر و ولتاژ پایین اقدامات پیشگیرانه را در مراحل طراحی، ساخت یا عملیات اجرا می کنند. استراتژی های متداول شامل قطع مدار (استفاده از یاتاقان های عایق، درپوش های انتهایی عایق، و غیره) و انحراف جریان (استفاده از برس های کربن زمین شده برای هدایت جریان به دور از سیستم یاتاقان) است.